төяү

1. Нин. б. әйберне берәр нәрсәгә тутыру, салу. Күпләп алу тур. Мәскәү малын төяп кайтып 2. Берәр нәрсәне күп итеп, өсте-өстенә тутыру, күпләп урнаштыру кибеткә мал төяү 3. гади. Күп итеп ашау 4. (Арба-чанага, машинага) утырту. сөйл. Әйберләрне дыңгычлап өсте-өстенә тутыру; кешеләрне күпләп утырту